Mijn pubers zijn dól op school. Dat is dan ook vast de reden dat ze allebei besloten hebben om er een extra jaartje aan te plakken. Je hoeft er niet zo heel veel voor te doen, voor zo’n extra jaar. Zoals je dat zo mooi kunt zeggen: loon naar werken.
Als ik de dames en heren uit de puberhersen-wetenschap mag geloven gaan er nogal wat ervaringen en jaren overheen voordat een mens het principe van oorzaak en gevolg inziet én kan toepassen.
In al onze ouderlijke onschuld hebben we besloten, dat we onze pubers deze les gunnen; ‘aan de lijve’ leren dat inzet iets oplevert. Met meteen de andere kant van de medaille: dat géén inzet ook iets oplevert. Geen dreigementen maar boter bij de vis. En ik moet zeggen: dat kost energie. Makkelijker is het om de controle terug te pakken en er boven op te zitten. Blijven zitten is slecht verkoopbaar in een maatschappij waar alles voorwaarts, beter, groter, sneller en effectiever moet. Gelukkig hebben we een crisis die ons laat zien dat dit laatste ook het antwoord niet is.
