Hoe leren wij onze pubers ‘mobiele hygiene’?

Stel je eens voor. Jouw 17 jarige dochter zit in de trein. Het is een volle bak; de forensen keren allemaal huiswaarts. Je dochter heeft liefdesverdriet. Haar verkering is na 1 jaar, een week en ook nog een dag op een akelige manier geknald. En het is zijn schuld.

Alle treinreizigers weten dit inmiddels ook; een mobiel telefoongesprek geeft alle geïnteresseerden een kijkje in deze periode van 1 jaar, een week en een dag. Geen onderwerp uit deze verkeringstijd wordt geschuwd. Sommige medereizigers gniffelen met elkaar: thema: seks. Mensen kijken elkaar vragend aan: thema zoenen-met-een-ander-meisje. Het wordt langzaam maar zeker onrustig in de coupe.

Een klein rekensommetje leert ons dat 176 mensen dit gesprek hebben gehoord. Laten we er voor het gemak van uitgaan dat tweederde thuis met nog drie andere personen verder praat over dit liefdesdebacle . Dan zijn 352 mensen op de hoogte, naast de gesprekspartner aan de andere kant van de lijn.

Eén van de reizigers moet dit rekensommetje ook hebben gemaakt toen hij langs de rijen liep en het meisje attendeerde op haar publiek.

Is de vraag: hoe leren wij onze pubers ‘mobiele hygiene’?

Zelfs je beroepskeuze is een kwestie van verleid worden

Op naar de beroepenmarkt. Een slimme uitvinding; vervolgopleidingen, hetzij volledig theoretisch, hetzij beroepgericht, presenteren zich op één avond.

Kiezen is lastig. Zeker als het functioneren van je hersenen helemaal niet gericht is op ook maar iets dat lijkt op ‘lange termijn’. Kort, snel, leuk, kick, nu!
Dat zijn de aanknopingspunten die direct aansluiten bij een gemiddeld puberbrein. Lastig wordt het dan om als voorlichter van de politie je lange termijn inzet te promoten rondom veiligheid in de buurt. Dit wordt, ingefluisterd door eigen ervaring of van horen zeggen, al snel vertaald in fietslichtjes, remmen en het wel of niet bij je hebben van een ID. En laten we eerlijk zijn: zo’n functie klinkt natuurlijk niet echt snel, leuk en over de kick hebben we het dan al helemaal niet meer.

Dan blijkt ook dat voorlichters, die zich hebben verplaatst in de belevingswereld van de groep jongeren die wel of niet zullen gaan kiezen voor een door hen gepresenteerde opleiding, het meeste effect scoren.
Oh, en een beetje lol over datzelfde beroep werkt ook mee.

Dat snap je toch wel!

Die hersenpan van ons, die weet wat! De afgelopen jaren heeft de ontwikkeling van het puberbrein in verschillende media veel aandacht gehad; de puberteit begint vroeger dan we aangenomen hebben en de ontwikkeling naar een volwassen brein duurt véél en véél langer dan we ooit voor mogelijk hebben gehouden!

Dan schijnt er ook nog verschil te zitten in het formaat brein van mannen en vrouwen; grappen over de grotere hersenen voor mannen zijn natuurlijk zo gemaakt; vrouwen zijn niet alleen in staat meer kleding in een koffer te kunnen proppen, het vrouwelijke brein neemt juist minder plaats in én kan meer activiteiten naast elkaar uitvoeren. Over effectiviteit gesproken!

In het net verschenen boek; ‘Liefde’ van Mark Mieras ben ik weer zo’n leuk weetje tegengekomen; testosteron, het hormoon waar juist jongens in de puberperiode een flinke – zeg maar overmatige – hoeveelheid van hebben, heeft direct invloed op het meer of minder goed gezichtsuitdrukkingen kunnen lezen (en interpreteren) bij andere mensen.

‘Ja, als jij denkt dat ik kan ruiken dat je boos bent’, dan vergis je je!’, blijkt een wetenschappelijk onderbouwd verwijt van mijn pubers te zijn.