Zo, jongens. Leuk, samen een spelletje Risken? Griezelend kijkt puber 1 op als ik enthousiast de trap af kom lopen, zo rond het middaguur op eerste kerstdag.
Kaarsjes aan, muziekje op, glaasje erbij … en dan oorlog voeren. Dat leek me een mooie invulling van de kerstgedachte. Puber 1 denkt daar toch anders over.
Hij is in zijn anti-hypocrisie-periode. En daarmee wij met hem. Geen zin in een spelletje? Hij gaat niet hypocriet een beetje gezellig zitten doen. Deze nieuwe eigenzinnigheid hoor ik een beetje beteuterd aan.
Als zijn mobiel zo halverwege de avond begint met trillen lijkt deze de uren daarna niet meer op te houden; met hem nog veel meer anti-hypocrieten, die rond een uur of 10 één voor één ons huis binnen schuifelen. En voor we het weten zitten ze met elkaar – heel gezellig – een biertje te drinken. Uitermate tevreden. Zoals elke week.
