Een weekend weg en een puber thuis. Klinkt het vreemd als ik met enige voorzichtigheid het huis betreed bij thuiskomst?
Je weet nooit wat je te wachten staat aan etensresten, stille getuigen van drankgelagen en overvolle asbakken. Als we al in het bezit zouden zijn van zo’n peukenpot.
Maar niets daarvan! Gewoon helemaal niets! En dat is nogal saai voor u als lezer. Geen dramatische verhalen, en geen verslag om glimlachend te lezen.
Het is nóg sterker; bij thuiskomst vonden we zelfs een spoor van natte strepen, zichtbaar op de huiskamervloer en ook het toilet rook viooltjesfris.
Een juichend telefoontje wordt met puberale droogheid beantwoord: fijn dat ik blij ben met het schone huis, en ja het was graag gedaan. En ja, ze hadden een érg leuk weekend gehad.
En ja, het was ook nodig, dat wissen van de sporen. Dus toch …
